از علائم بارز این بیماری می‌توان به بروز لکه‌های پوستی قرمز و خارش زیاد اشاره کرد که، معمولاً در طول شب شدیدتر می‌شود.

در صورت عدم درمان به موقع ممکن است این موجودات، مدت طولانی روی سطح پوست باقی بمانند و حتی در آن فرو روند و تولیدمثل کنند.

انگل‌های گال به قدری ریز هستند که با چشمان غیرمسلح دیده نمی‌شوند و تنها به کمک میکروسکوپ قابل تشخیص هستند.

اگر اگزما باشد، پزشک می‌تواند داروهایی را پیشنهاد کند که به علائم شما کمک کند.

بسیاری ازعلائم بیماری گال به دلیل پاسخ ایمنی بدن ما به این کرم، بزاق کرم، تخم و مدفوع کرم گال است.

بله، فرم های مختلفی علاوه بر فرم کلاسیک وجود دارد. انواع دیگر عبارتند از:

ما دریافتیم که به‌طور کلی، هیچ اختلاف مشخصی به لحاظ اثربخشی میان پرمترین در مقایسه با ایورمکتین بیماری گال پا سیستمیک یا موضعی وجود نداشت.

وسایل خواب و لباس های بیمار با آب جوش بشویید و سپس در آفتاب آنها را خشک کنید.

علاوه بر درمان‌های فوق لازم است که بیماران مبتلا به بیماری گال و اطرافیان آنها نکات زیر را نیز رعایت فرمایند:

از آنجایی‌که جرب بسیار مسری است پزشکان اغلب درمان را برای کل خانواده یا افرادی که در تماس مکرر با بیمار هستند توصیه می‌کنند.

صابون‌ها، کرم‌ها و روغن‌های تولیدشده با عصاره درخت ممکن است به از بین بردن کنه‌ها کمک کنند.

شما می توانید به مدت چهار تا شش هفته قبل از بروز علائم اولیه بثورات قرمز و برجستگی ها به گال مبتلا شوید. نقاط ریز ممکن است شبیه برآمدگی یا جوش باشند.

این بیماری بر اساس علائم و ظاهر جوش های پوست تشخیص داده می شود.

روغن درخت چای یک درمان موضعی موثر برای گال است، چون این ماده حساسیت را کم می کند و خارش روی پوست را تسکین می دهد، اما این ماده به خوبی برای درمان تخم هایی که در عمق پوست قرار گرفته اند عمل نمی کند.